και ο σωστός χορεύει... άπαξ!

"...Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται."

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. 

Η απελπισία της ζωής. 

Το ανεκπλήρωτο όνειρο. 

Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». 

Το κακό που βλέπεις να έρχεται. 

Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός.

Δεν απευθύνεται σε άλλους!

Τα παλαμάκια καλύτερα να λείπουν.

Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται...