Σαν να διάλεξες!

Πέμπτη είναι σήμερα,

θα πάω στη λαϊκή

να κάνω έναν περίπατο

στ' αποκεφαλισμένα περιβόλια,
να δω την ευωδιά της ρίγανης
σκλάβα σε ματσάκια.


Πάω μεσημεράκι που πέφτουν οι τιμές των αξιώσεων
βρίσκεις το πράσινο εύκολο
σε φασολάκια, κολοκύθια, μολόχες και κρινάκια.

Ακούω εκεί τι θαρρετά εκφράζονται τα δέντρα

με την κομμένη γλώσσα των καρπών,
ρήτορες σωροί τα πορτοκάλια και τα μήλα
και παίρνει να ροδίζει λίγη ανάρρωση
στις κιτρινιάρικες παρειές
μιας μέσα βουβαμάρας.

Σπάνια να ψωνίσω.

Γιατί εκεί σου λένε διάλεξε.

Είναι ευκολία αυτή ή πρόβλημα;

Διαλέγεις και μετά

πώς το σηκώνεις το βάρος το ασήκωτο

που έχει η εκλογή σου;

Ενώ εκείνο το "έτυχε" τι πούπουλο!

Στην αρχή.

Γιατί μετά σε γονατίζουν οι συνέπειες.

Ασήκωτες κι αυτές.

Kατά βάθος είναι σαν να διάλεξες.

Το πολύ ν' αγοράσω λίγο χώμα.

Όχι για λουλούδια.

Για εξοικείωση.


Εκεί δεν έχει διάλεξε.
Εκεί με κλειστά τα μάτια.


Κική Δημουλά