Ο Δεκέμβρης του 1903

Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω —
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν

let the memory live again

Σου χαμογελω και σε κοιτω στα ματια

Είναι κάποιες αγκαλιές που δεν μπορεί κανείς να τις αντικαταστήσει...

κι εγώ θα είμαι εκεί, εκεί θα βρίσκομαι πάντα, εκεί θα σε περιμένω... ακόμα και ως την άλλη ζωή θα σε περιμένω, αγγίζοντας σε ...

σπίτι μου... παλάτι μου, στου κόσμου την ερημιά!

Πάρος, η Ελλάδα λαμπυρίζει εδώ... σ' ένα νησί, κατάλευκο, σαν το μάρμαρο του, στη χαρά του καλλιτέχνη, στο πανηγύρι των χρωμάτων και των αισθήσεων,
με την Εκατονταπυλιανή να την σκεπάζει, μ’ ένα αέρα ζωοδότη και μαέστρο,
με φιλόξενους κατοίκους,
με πανέμορφους με παραδοσιακούς οικισμούς και αμέτρητες αμμουδερές παραλίες.

Η... κουζίνα της ντυμένη στα ντόπια καλούδια και λουσμένη στο Παριανό κρασί

Πάρος, το νησί για όλες τις ηλικίες!
Σας περιμένει να χαλαρώσετε,
να γευτείτε,
να διασκεδάσετε,
να ονειρευτείτε,
να χαρείτε με την καρδιά σας,
και... να αφεθείτε,
γιατί στην Πάρο, το καλοκαίρι κάνει κράτηση σε…λογικές τιμές.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου