Ο Δεκέμβρης του 1903

Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω —
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν

let the memory live again

Σου χαμογελω και σε κοιτω στα ματια

Είναι κάποιες αγκαλιές που δεν μπορεί κανείς να τις αντικαταστήσει...

κι εγώ θα είμαι εκεί, εκεί θα βρίσκομαι πάντα, εκεί θα σε περιμένω... ακόμα και ως την άλλη ζωή θα σε περιμένω, αγγίζοντας σε ...

Να 'ρθει μια θάλασσα...



Κρίμα που έφυγες προτού νυχτώσει
Θα τα προλάβαινες τα οριστικά
Χτυπάει η φύση όποιον προδώσει
Άνθραξ ο άνθρωπος κανονικά

Να ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει
Υγρή, ζεστή μου αγκαλιά
Μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει
Μονάχα αυτή και τα φιλιά

Κρίμα που έφυγες προτού χαράξει
Φιλιά θα χάραζα παντοτινά
Έμεινε ο έρωτας στην ίδια τάξη
Κι όλα κριθήκανε μηδαμινά

Να ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει
Υγρή, ζεστή μου αγκαλιά
Μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει
Μονάχα αυτή και τα φιλιά

Μουσική, στίχοι :Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση : Δάφνη Λέμπερου, σπείρα-σπείρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου