Όχι, δε σου κράτησα, ποτέ, κακία... παράπονο μόνο!

«Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου,για να μάθω τι είναι ευτυχία.

Τελικά, ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια σφιχτά δεμένα.

Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, 

θα σε κρατήσουν, 

θα σε κοιμίσουν,

θα σε περιποιηθούν, 

θα σου μαγειρέψουν, 

θα σε χαϊδέψουν

και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν... χάσιμο χρόνου!

Θα το δεις και συ όσο μεγαλώνεις…»