“Αβασταχτη ειναι η ευτυχια κι η δυστυχια μου,
ειμαι γιοματος αναρθρες φωνες και σκοταδι •
κυλιουμαι ολο δακρυα κι αιματα μεσα στη ζεστη τουτη φατνη της σαρκας μου [...]
Ησυχα, καθαρα, κοιταζω τον κοσμο και λεω: ολα τουτα που θωρω, γρικω, γευουμαι, οσφραινουμαι κι αγγιζω ειναι πλασματα του νου μου ?”
(Ν.Κ.)
“Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
Να πεθαίνεις κάθε μέρα.
Να γεννιέσαι κάθε μέρα.
Ν’ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.
Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ‘σαι ελεύθερος παρά να μάχεσαι για την ελευθερία.”
(Ν.Κ.)_Ασκητικη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου